Sohbet Türünde Yazı Örnekleri

Söyleşi anlamına da gelen sohbet türü, yazılan yazıların sohbet eder gibi, konuşma havasında yazılmasıdır. Yazar kendi kişisel düşüncelerini paylaşır. Senli benli ifadeler görülür. Daha çok gazete ve dergilerdeki yazılarda rastlanır. Yazarın düşüncelerini okura kabul ettirme gibi çabası yoktur. Sıcak ve samimi bir dille yazılırlar. Sohbetin zenginleştirilmesi açısından, arada anılardan ve fıkralardan da yararlanıldığı görülür.

Türk Edebiyatında sohbet türü çok yaygın kullanılmayan bir yazı türüdür. Sohbet türünde yazılmış başlıca eserler şunlardır:

Nurullah Ataç, “Söyleşiler”
Şevket Rado, “Eşref Saat”
Ahmet Rasim, “Ramazan Sohbetleri”
Suut Kemal Yetkin, “Edebiyat Söyleşileri”
Melih Cevdet Anday, “Dilimiz Üstüne Konuşmalar”

Sohbet Türünde Yazılmış Yazılardan Kısa bir Örnek

Nurullah Ataç’ın “Söyleşiler” adlı eserinden alınmıştır.

“Soğuklardan yakınacak değilim. Ne yalan söyleyeyim? Öyle çok üşümedin ömrümde. Serinlikler asınca sırtımı pekleştirmenin, oturduğum yeri ısıtmanın bir çaresini buldum. Üşümenin, şöyle biraz üşümenin de bir tadı vardır doğrusu. Kar altında beş on dakika, yarım saat yürüdükten sonra bir odaya girip parmaklarınızı hohlamanın zevkine doyulur mu? Gözlerinizin içi parlar,”Vu-u-u! Üşüdüm!” diyerek mangala, sobaya yaklaşırken gülümsememek, gülmemek elinizde midir? Keyifle hatırlarsınız üşüdüğünüzü… Ben en çok bir gece, otuz beş yıl oluyor, Sofya’da üşümüştüm.”