Fakirlik Ayıp Değil Tembellik Ayıp Kompozisyon

İhtiyaçlarımızı karşılamak için çalışıp para kazanmamız gerekir. Çalışmadan kazanç elde edemeyiz. Sahip olduklarımızın değerini anlamak içinde fedakarlık yapmamız gerekir. Hayatımızı devam ettirmek için çalışarak belli miktarda gelir elde eder ihtiyaçlarımızı gideririz. Meslek sahibi olmakta çalışma hayatımıza bize olanaklar sunar.

Çalıştığımız halde emeğimizin karşılığını alamadığımız zamanlar olur. Ticarette kazanç sağlamak isteyenler çalışanların emeklerinin karşılığını tam olarak vermezler. Kendi kazançlarını ön tutan kişiler yüzünden insanlar hayatlarını sürdürmekte zorluk çekerler. Bugün asgari ücretle çalışan birinin tembel olduğu söylenmez. Kazandığı paranın hakkını alamadığı bir gerçektir. Bu yüzden fakirlik ayıp olarak görülmemeli aksine çalışan azimli insanlardır. Çok para kazanmak çok çalışan biri demekte değildir. Yaşadığımız dünyada adaletin olmadığı gerçektir. Çalışmayan insan tembel olarak yorumlanabilir ancak iki durumu birbirinden ayırt etmek gerekir. Tembel olmadığımız halde çalışarak fakir hayat sürdürebiliriz. İnsanları bu duruma getiren kişiler düşünülmelidir. Tembel insan çalıştığı işe ihanet içerisinde olur. Tembellikten dolayı verim azalır kazançlar düşünür ve kazandığı parayı hak etmez.

Atalarımız fakirlik ve tembelliğin birbirine karıştırılmamasını istemiştir. İnsan fakir olabilir kabul edilebilir ama tembel olduğu anlamına gelmez. Kişi çaba göstermeyerek fakir hayat sürdürüyorsa o zaman tembel olduğuna kanaat getirilir.