Bencillik ile İlgili Hikaye

Annem sürekli arkadaşlarını seçerken senin gibi olanları seç derdi. Arkadaş canlısı olduğumdan kolay kolay kimseyi reddetmezdim. Herkese güler yüzle yaklaşır güven duyardım. O gün gelene kadar arkadaşlarım benim için çok değerliydi.

Arkadaşlarımı kendim seçmemiştim, çevremde olan kişilerin arkadaşlarıydı. Birlikte yemeğe gider, kafeterya da otururduk. Bir gün çok sevdiğim arkadaşımla yemeğe gittim. Afiyetle yedik ve yanımda az para olduğundan hesabı benim ödememi istedi. Kendisi henüz yeni maaşını almıştı, daha önce birçok kez gittiğimiz yerdi. Birçok kez hesabı ödememe rağmen bu sefer onun hesabı ödemesi gerekirdi. Çok bencil bir şekilde davranarak hesabı benim önüme itti. O an ne yapacağımı şaşırdım, başımdan aşağıya kaynar su dökülürcesine baka kaldım. Hesabı ödeyerek beni zor durumda bırakmayabilirdi. Bunu yapmak istememesi beni pişman etmişti.

Oysa durumumu biliyordu, aldığım maaşı evin kirasına vermiştim. Beni anlayacak tek kişi oydu. Her şeyimi bildiği halde neden böyle davrandığını hiç anlamadım. Ne kadar yakın arkadaş olursak olalım bir gün pişmanlıkla karşı karşıya kalıyoruz. Bencilliklerine kurban gittiğimi anlamış oldum. Bu da bana iyi bir ders oldu. Artık yemeğe gittiğimizde herkes kendi yediğini içtiğini ödüyor.