Barbar Ne Demek

Barbar kelimesi ilk olarak eski yunan ve eski roma dönemlerinde kullanılmaya başlanmış bir kelimedir. Romalılar barbar sözcüğünü, hiçbir geçerli sebep olmadığı halde, sadece güçlü olduğundan dolayı, kendisini başkalarına zarar verme hakkına sahip gören topluluk ya da devletleri ifade etmek için kullanmışlardır.

Helenistik dönemde, Helen dilini doğru konuşamayanlara karşı barbar ifadesi kullanılmaktadır. Barbar kelimesi, etimolojik olarak zamanla anlam kayması yaşamış ve daha farklı anlama gelecek şekilde kullanılmaya başlanmıştır.

Barbar kelimesi yüzyıllar sonra Orta Çağ Avrupası’nda Hristiyan olmayanlara verilen genel bir isim  olmuştur. Zamanla, “vahşi”, “yabani”, “ilkel” ve “uygarlaşmamış” kelimeleriyle özdeş olarak barbar kelimesi kullanılmıştır.

Barbar Kelimesinin Tarihi

Barbar kelimesini ilk kullananlar Yunanlılar olmuştur. “Barbaros” sözcüğüne dayanan barbar, o dönemlerde, Yunanlılar’ın kendilerinden olmayan ve farklı dilleri konuşanları ifade etmek için kullandıkları bir terimdi. Romalılar kendi uygarlıklarını en gelişmiş medeniyet olarak gördüklerinden, Roma ve Yunan uygarlığı dışında yaşayan topluluklar için barbar kelimesini kullanmışlardır. Özellikle kabile türü yaşantının olduğu, göçebe yaşam süren ve belirli bir devlet kuramamış kitleler bu kavramın içine dahil edilmiştir.

Bugünkü Avrupa’nın etnik yapısını da tarihteki barbar denilen kavimler oluşturmuştur. Özellikle Kuzey Hunlarının, M.S 375 yılında, Karadeniz’in kuzeyinden ilerlemesi, bu bölgelerde yaşayan barbar kavimler olan, Germen, Vizigot, Vandal, Ostrogot gibi kavimlerin Avrupa içlerine kaçmasına neden olmuştur. Zamanla göç eden bu kavimler, Roma İmparatorluğu’nun yıkılmasına ve Avrupa’daki günümüz devletlerinin temellerinin atılmasına neden olmuştur.

Günümüzde ise barbar kelimesi, “vahşi, acımasız, zalim, kan dökmekten zevk alan” gibi anlamlara gelmektedir.